Wie het bitterzoet omarmt, geeft ruimte aan compassie en dankbaarheid

De decembermaand kent een lichte en schaduwrijke kant. Tussen de warmte van de kaarsen en het liefdevolle samenzijn tijdens de feestdagen schuilt voor velen ook een zweem van bitterheid die niet altijd gemakkelijk te dragen is. Toch schuilt hierin een stille kracht: die van de bitterzoete smaak van het bestaan.

Bitterzoet nodigt ons uit om stil te staan bij wie we zijn. Waar we vandaan komen en wat we verloren of gewonnen hebben. Het is een zachte leraar die ons eraan herinnert dat het leven nooit éénkleurig is. Elk moment van verdriet of gemis verdiept ons begrip van vreugde. Elk stukje pijn maakt ruimte voor compassie en dankbaarheid.

In deze maand waarin licht en donker elkaar ontmoeten mag je jezelf toestaan dit bitterzoet te voelen. Als het ingaan op een uitnodiging om vollediger te leven. Want wanneer je het bitterzoet omarmt, groeit je hart. Zo leer je niet alleen het kleine geluk waarderen maar ook het diepe, stillere soort. Het geluk dat blijft hangen en koestering verdient.

Moge jij in deze dagen van licht en duisternis momenten van zachtheid vinden. Momenten waarin het hart even stil mag worden en jij het leven in al zijn lagen kunt omarmen. Dat er klein geluk onder je kerstboom mag liggen. Klaar om te delen, om van te genieten en je er aan te herinneren dat elk bitterzoet moment een verborgen zegening draagt.

(Bron: Nieuwetijdsbron.nl)