Elkaar groeten: een klein gebaar met grote betekenis

In de dagen naar Kerstmis krijgt alles even extra kleur. De straten zijn sfeervol versierd, her en daar schitteren vrolijke lichtjes en mensen lijken net iets meer oog voor elkaar te hebben.

Misschien is het u ook al opgevallen dat we elkaar onder deze omstandigheden wat vaker groeten. Op straat, in de winkel, bij het passeren van een onbekende. Soms met een simpel knikje, soms met een warme 'goeie dag'-wens. Klein, bijna achteloos, maar vol betekenis.

Dat groeten is meer dan beleefdheid. Het is een moment van menselijkheid. Een stil gebaar dat zegt 'jij doet ertoe'. In een wereld die steeds sneller en harder wordt, is dat misschien wel de kern van de kerstgedachte. Elkaar vriendelijk gezind zijn, in oprechte openheid.

In Echt-Susteren lijkt die gewoonte voor velen vanzelfsprekend. Het is alsof we elkaar herkennen, ook als we elkaars naam niet kennen. We delen dezelfde straten, dezelfde winkels, dezelfde seizoenen. Door elkaar te groeten, bevestigen we dat we samen onderweg zijn. Dat niemand hier helemaal onzichtbaar hoeft te zijn.

Voor wie hier nieuw is, kan het even vreemd voelen. Maar wie langer blijft, begrijpt het vanzelf. Groeten opent iets. Het maakt de dag lichter en de afstand kleiner. Het verandert voorbijgangers in medemensen.

Misschien is het dat wel wat Kerstmis wil doen herinneren. Dat echte verbinding klein begint. Bij even stil staan, elkaar zien en een groet uitwisselen. Zolang we dat blijven doen, blijft de kerstgedachte niet beperkt tot deze dagen, maar waait ze het hele jaar als een zachte bries door onze straten.